Rumusan :
The Image Of City oleh Kevin Lynch.
Setiap individu mempunyai pandangan atau
gambaran masing-masing berkaitan ‘bandar’ yakni satu pewakilan visual yang
memacu kehidupan seharian dan makna yang muncul berasaskan gambaran itu
sendiri. Kajian tentang sampel-sampel imej ini membantu perancang membezakan
imej awam bandar mereka. Ini boleh dinilai dari segi identiti iaitu apa yang
membuatkan imej tertentu ini unik di kalangan bandar-bandar, struktur,
bagaimana imej itu terbentuk ruang, dan makna serta nilai yang terdapat pada
imej tersebut. Perancang perlulah peka terhadap makna imej kerana ianya membawa
perbezaan yang terlalu banyak dalam masyarakat majmuk. Mereka seharusnya
menumpukan kepada struktur dan identiti, dan kerja-kerja ke arah meningkatkan
kemampuan imej bandar sekali gus membantu masyarakat yang tinggal didalamnya.
Buku ini ada
menyebutkan tentang tiga bandar moden iaitu Boston, Jersey dan Los Angeles dan
temuramah penduduk telah dilakukan secara meluas berkaitan dengan pandangan
imej dibandar mereka sendiri. Dapatan kajian menyatakan Boston dipenuhi dengan
identiti tetapi mereka terkeliru dengan struktur, Bandar Jersey pula kekurangan
identiti dan struktur yang jelas. Manakala, Los Angeles pula telah dibina
dengan struktur yang rasional tetapi masih kekurangan jenis identiti setempat
yang perlu dinavigasi melaluinya. Imej-imej bandar berbeza secara jelas dan
meluas dengan melihat bagaimana imej tersebut diletakkan dalam peredaran masa
contohnya Boston yang membenarkan untuk jauh daripada konteks sejarah.
Manusia boleh
menyesuaikan diri dengan apa jua keadaan tetapi terdapat strategi reka bentuk
yang boleh membuat orientasi bandar lebih mudah. Bagi tujuan kajian,
elemen-elemen reka bentuk boleh dibahagikan kepada lima kategori iaitu laluan,
tepi, daerah, nod, dan mercu tanda.
Laluan iaitu jalan
pengangkutan utama bandar dan yang paling biasa menjadi laluan masyarakat.
Laluan ini boleh dibezakan dan diingati melalui pelbagai variasi reka bentuk
dan persekitarannya. Untuk mengelakkan kekeliruan ,laluan seharusnya mempunyai
hierarki jalan yang jelas dan dilalui dengan kerap oleh masyarakat. Setiap
jalan tidak semestinya perlu bentuk lurus tetapi mesti bergerak ke satu arah
yang umum dan mempunyai kecerunan pergerakan untuk berkomunikasi. Laluan
haruslah mempunyai tempat yang jelas begitu juga mercu tanda disepanjang laluan
tersebut.
Pinggiran
menyediakan ruang yang jelas berbeza dalam unsur-unsur bandar. Semakinjelas
sesuatu visual, seperti pantai atau taman sebelah, lebih baik. Tepi boleh
menjadi kuat, tetapi perancang mesti memastikan mereka masih dapat cukup difahami
untuk membenarkan hubungan di sekitar elemen pinggiran.
Daerah yang agak
besar kawasan yang mempunyai identiti yang cukup untuk dinamakan. Setiap daerah
perlu diasingkan daripada orang lain melalui petunjuk, tema visual. Daerah
sering ditakrifkan dari segi penggunaan kelas atau khas juga. Beberapa daerah
adalah sunyi dengan sempadan yang jelas
dan eksklusif, manakala yang lain adalah
extroverted, lebih terikat dengan corak keseluruhan bandar.
Nod adalah lokasi
tepat yang memerlukan perhatian tambahan dari pemerhati, biasanya simpang di
sepanjang rangkaian laluan atau stesen transit. Nod harus dihadkan dan dibuat
berbeza melalui pinggiran dan mercu tanda.
Mercu tanda adalah
apa-apa yang menonjol yang boleh membantu pemerhati mengorientasi diri sendiri.
Ia boleh menjadi mewah danmempunyai visual menarik, atau ia hanya boleh menjadi
latar depan yang jauh berbeza dengan latar belakang.
Terdapat sepuluh
reka bentuk kualiti penting yang terpakai bagi setiap elemen:
1. Ketunggalan.
Sharp berbeza boleh digunakan untuk menarik perhatian.
2. Kesederhanaan.
Borang harus mudah dibayangkan bentuk geometri.
3. Kesinambungan.
Elemen individu mesti difahami secara keseluruhannya.
4. Dominasi.
Beberapa elemen menonjol dari yang lain.
5. Kejelasan
Bersama. Menekankan persimpangan strategik dan sempadan.
6. Pembezaan
berarah. Asimetri boleh membantu pemerhati mengesan arah.
7. Skop visual.
Tempat di mana gambar yang lebih besar boleh diambil masuk
8. Kesedaran
gerakan. Buat pengembara visual sedar kelajuan seseorang.
9. Siri Masa.
Merekabentuk "melodi" dalam siri yang dialami dari masa ke masa.
10. Nama dan makna.
Sifat-sifat bukan fizikal yang meningkatkan ciri-ciri reka bentuk
The Death and Life Of
Great American Cities.
Dalam buku The Death and Life
Of American Cities ,Jane Jacobs telah mengkritik perancang rasionalis terutama
Robert Moses pada tahun 1950an dan 1960 yang menyifatkan perancang bandar moden
merencatkan imej bandar kerana ianya meruntuhkan masyarakat yang tinggal dalam satu
lingkungan komuniti bandar.Perancang modenis menggunakan penaakulan deduktif
untuk mencari prinsip-prinsip yang digunakan untuk merancang bandar-bandar.
Antara dasar-dasar yang paling tegas ialah pembaharuan bandar, yang paling
lazim ialah dan adalah pemisahan kegunaan (iaitu, kediaman, perindustrian,
perdagangan). Polisi ini, beliau mendakwa, memusnahkan masyarakat dan ekonomi
inovatif dengan mewujudkan pemencilan, kawasan bandar yang luar biasa.
Di tempat mereka
Jacobs menganjurkan "empat penjana kepelbagaian": "keperluan
bagi keempat-empat syarat adalah titik yang paling penting buku ini iaitu:
a)
Kegunaan Campuran, mengaktifkan jalan-jalan
pada masa yang berlainan hari
b)
Blok
pendek, membenarkan kebolehtelapan yang tinggi pejalan kaki.
c)
Bangunan
daripada pelbagai peringkat umur dan negeri-negeri pembaikan.
d)
Ketumpatan.
Idea yang dikemukakan oleh beliau bertentangan
dengan perancang bandar moden. Beliau sering mengatakan bahawa Greenwich
Village New York sebagai contoh masyarakat bandar yang bertenaga. Kampung
tersebut sama seperti di kebanyakan komuniti, sekurang-kurangnya melakukan
pemelihara persekitaran walaupun cuma di sebahagian. Buku ini juga memainkan peranan
utama dalam pembangunan bandar Toronto di Kanada, di mana Jacobs telah terlibat
dalam kempen untuk menghentikan Lebuhraya Spadina.
Tiada ulasan:
Catat Ulasan